Św. Kazimierz Królewicz był jednym z synów króla Kazimierza Jagiellończyka (1427-1492). Należąc do stanu królewskiego był zobowiązany do zdobywania umiejętności przydatnych przy sprawowaniu rządów w królestwie. Od 1475 roku król Kazimierz Jagiellończyk zaczął wprowadzać traktowanego jako następcę tronu Kazimierza w system królewski. Królewicz brał udział w posiedzeniach rady koronnej. W 1476 udał się z ojcem do Prus Królewskich. Wspólcześni wspominali rządy świętego Kazimierza jako wyjątkowo udane pomimo jego młodego wieku. Jednak wiosną 1483 roku okazało się, że młody święty zaczął chorować na gruzlice. Choroba nieprzeszkodziła młodemu królewiczowi w zarządzaniu państwem. Do rozwoju choroby doszło w lutym 1484 roku. Następnie święty Kazimierz zmarł w opinii świętości 4 marca 1484.
Podczas kanonizacji w 1602 roku otwarto grób świętego Kazimierza. Jego ciało pomimo znacznej wilgotności tam panującej , po upływie 118 lat było według świadków nienaruszone. Znaleziono również pergamin z ulubionym hymnem świętego Omni die dic Mariae (Każdego dnia sław Maryję)
Ów hymn sławiacy rolę Maryi w Bożym dziele zbawienia ludzkości został odśpiewany podczas Mszy świętej, której przewodniczył ksiądz Kardynał Kazimierz Nycz. Tradycyjnie po wspólnej modlitwie profesorowie uczestniczyli w Sesji Profesorskiej.
Życzymy ks. kardynałowi wielu łask Bożych i opieki tak wyjątkowego patrona!
