15 listopada 2018 na Mszy Św. o godz.18.30 J.E. Ks. Bp. Michał Janocha przyjął do grona kandydatów do święceń dwóch naszych klerków: Stefana Kaniewskiego i Tomasza Kołodziejskiego, a także udzielił posługi lektoratu alumnowi Jarosławowi Kopciowi. Dodatkowo kleryk Stefan Kaniewski przyjął tego dnia strój duchowny – sutannę. Ale co to właściwie oznacza? Kandydatura to oficjalne przedstawienie kandydatów do święceń – od tego dnia dana osoba rozpoczyna formację w konkretnej perspektywie święceń w stopniu diakonatu i prezbiteratu. W naszym seminarium kandydatura łączny się z obłóczynami – przyjęciem zewnętrznego znaku przynależności do Chrystusa – sutanny. Lektorat jest pierwszą posługa, która podejmujemy będąc w seminarium – osoba to może w zgromadzeniu liturgicznym czytać Słowo Boże (z wyjątkiem Ewangelii), ale niesie to za sobą również pewne zobowiązania. Lektor powinien w swoim życiu troszczyć się o głoszenie Słowa Bożego poza liturgią.
W homilii biskup Michał Janocha zacytował do “Piosenkę o końcu świata” Czesława Miłosza, którą zadedykował szczególnie Stefanowi, Jarkowi i Tomaszowi, a także wszystkim obecnym na tej uroczystości.
W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.
W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.
A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już. Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.
Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.
