Ołtarz Matki Bożej Różańcowej

Ołtarz Matki Boskiej Różańcowej
Bliźniaczy ołtarz znajduje się pod drugiej stronie (liturgicznej stronie epistoły, bowiem po tej stronie dawniej czytano lekcję mszalną czyli pierwsze czytanie). W środku retabulum umieszczono obraz mający niezwykłą wartość historyczną. Wykonany w typie ikony ruskiej Hodegetrii. Tutaj znalazł się w wyniku przeniesienia z kościoła Wizytek, w którym przebywał po przywędrowaniu z kościoła dominikanów obserwantów. Pochodzi prawdopodobnie z XV wieku. Instnieją dwie teorie na temat jego proweniencji. Pierwsza głosi, iż szlachta polska przywiozła go jako łup wojenny z wyprawy moskiewskiej (1609-1618), druga zaś teoria, raczej wątpliwa każe nam wierzyć, iż ta typowo ruska ikona została wręczona Janowi III Sobieskiemu przez papieża Innocentego XI tuż po bitwie wiedeńskiej (1683). W centralnej części zwieńczenia zauważymy obraz ukazujący św. Szymona Karmelitę wraz z Maryją przekazującą mu Różaniec autorstwa Czechowicza, a w glorii anagram Maryjny. Na mensie ołtarzowej ustawiono wspaniałą Grupę Zaślubin. Oto Maryja i Józef wzajemnie podają sobie obrączki, a między nimi kapłan ubrany wedle starotestamentowych przepisów, w powłóczystą tunikę wraz z efodem i dwunastopolowym pektorałem na piersi przyjmuje ich przysięgę małżeńską. Z lewej strony na cokole stoi św. Anna, a na prawej flance asystuje św. Joachim, teściowie św. Józefa. Wszystkie figury wyrzeźbił w drewnie Jan J. Plersh w pierwszej połowie XVIII wieku.