Skip to main content

Ołtarz świętej Teresy od Jezusa

Ołtarz św. Teresy z Avilla
Pochodzący z 1727 roku roku ołtarz jest dziełem Bartłomieja M. Bernatowicza. W swej stylistyce oraz architekturze jest bliźniaczy położonemu przeciwlegle ołtarzowi Matki Boskiej Szkaplerznej. Mensa od przodu ozdobiona jest przebitym sercem złotej barwy, które w tym wypadku będzie odniesieniem do postaci patronki omawianego ołtarza, a konkretnie do faktu z jej życia, które przedstawia główny obraz ołtarza. W złotej ramie zwieńczonej dwoma aniołkami trzymającymi wawrzynowy wieniec widnieje jedna z najważniejszych scen chrześcijańskiej mistyki, wielokrotnie naśladowana na płótnach i w rzeźbie Ekstaza św. Teresy. Obraz ten pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku. Zwróćmy uwagę na intrygujący element: porównajmy posadzkę kościoła z nawy głównej z tą widniejącą na obrazie… Pod obrazem, na predelli umieszczono napis IESUS rzeźbiony w drewnie. Po bokach cztery figury: po lewej postacie trzymają kartusze z następującymi inskrypcjami: Gloria Libani, Decor Carmeli, co odnosi się do Maryi, która jest mówiąc językiem biblijnym Chwałą Libanu, Ozdobą Karmelu. Z prawej inny napis, którego treść odzwierciedla uczucia patronki ołtarza względem Boskiego Mistrza: Vulnerasti Cor Meum Domine, Ardenti cuspide charitatis Tuae – Zraniłeś serce moje, Panie, płomiennym ostrzem Twojej miłości. Z lewej strony widać jeszcze, nieco wyżej, niejako w powietrzu anioły podtrzymujące tarcze z napisem: Fulcite me floribus stipate me ma, lis quia vulnera, Ta Charitate ego sum. Cant: 2 – Obłóżcie mnie kwiatami, obsypcie mnie jabłkami, ponieważ jestem zraniona miłością – Pnp 2, 5. Analogicznie po prawej stronie aniołki podtrzymują napis następującej treści: Sagitta eius quasi interfectoris non revertetur vacua. Ieremie 50 – Strzała jego jak wojownika nie wraca bezskutecznie – Jeremiasz 50, 9. U szczytu ołtarza widać jeszcze eliptyczny ołtarz św. Alberta, biskupa Jerozolimy, a nad nim w glorii ołtarza, tuż pod oknem zwieńczenie w postaci promienistej glorii złotego koloru, w której centrum widnieje monogram Teresy.